कविता: माझे शहर पेटलेले आहे

माझे शहर पेटलेले आहे
●●●
जाती-धर्मात वाटलेले आहे
माझे शहर पेटलेले आहे

अडाणी समजू नका त्यांना
सारे लोक शिकलेले आहे

जनावरांची भीती कसली
माणसालाच भ्यायलेले आहे

अफवा लगेच पेट घेते आता
डोके सगळे भडकलेले आहे

जो तो संशयानेच बघतो
मनं एवढे गढूळलेले आहे

दोन रंगाच्या भांडणामध्ये
रक्त लाल सांडलेले आहे
© राजेश खाकरे
मो.७८७५४३८४९४
rajesh.khakre@gmail.com

तब जाके कही कवी उँगता है

तब जाके कहीं कवी उँगता है 

बहुतसी दफा जब दिल दुखता है
तब जाके कहीं कवी उँगता है 
अन्याय कि जब बू सूँघता है 
तब जाके कहीं कवी उँगता है 

दिल में हलचल मची रहती है
मन में कुछ बाते दबी रहती है
खून में जब सैलाब उबलता है
तब जाके कहीं कवी उँगता है 

विश्व यह सुहाना प्यारा लगता है
हर कोई अपना दुलारा लगता हैं
दिल में जब प्यार खिलता है
तब जाके कहीं कवी उँगता है

सुख दुःख सब साथी बनते है
हर हाल में खुश रहते है
दुःखोसे कही ऊपर उठता है
तब जाके कहीं कवी उँगता है 

आ जाता हूं कभी तेरी बस्ती में
कभी झूमता हूँ खूब मस्ती में 
जिंदगी को जब निहारता है
तब जाके कहीं कवी उँगता है 

जिंदगी यह जब छलती है
कुछ बाते मन में खलती है
तब अलग कुछ मूड बनता है
तब जाके कहीं कवी उँगता है 

कुछ दर्द तेरा कुछ दर्द मेरा
शब्दों के सहारे समेटता हूँ सारा
दर्द ही जब मर्ज बनता है
तब जाके कहीं कवी उँगता है 

जीवन एक हसीन सपना
कलम के साथ सफर अपना
लिख के जब चेहरा खिलता है
तब जाके कहीं कवी उँगता है 

जिंदगी जीने का अलग ही मजा है
कुछ बाते समझे तो ना ये सजा है
जीवन की परिभाषा समझता है
तब जाके कहीं कवी उँगता है 
© राजेश खाकरे
मो.7875438494

कितीदा

कितीदा

तुझ्या आठवात सांग कितीदा मी भिजावे
बोलू लागता काही शब्दांनी का थिजावे

गंधाळल्या स्मृतींचा मांडुनिया पसारा
गुंतून जावे किंवा कितीदा अलग व्हावे 

विश्वास देऊनी तो पुन्हा कधी न आला
जिव्हेस दोष द्यावा कि घाती त्यास म्हणावे

प्रत्येक घटनेचा नको मोर्चा-चर्चा आता
तोडण्या वृत्तीची नांगी माणसाने शिकावे

भगव्या आणि हिरव्यात काल वाद झाला
एकाच गुलमोहरात आम्ही का रंग भरावे

धर्माची ठेकेदारी खूप स्वस्त झाली हल्ली
माणुसकीने तरी का इतके दरिद्री बनावे 

गरिबी दूर करण्या काल दोन पार्ट्या आल्या
हेतू एकच असता त्यांनी अलग का लढावे

लिहिण्या बोलण्याला शब्दच देती सहारा
मनावरती शब्दांनीच ओरखडे का काढावे?
© राजेश खाकरे
मो.७८७५४३८४९४

आपण फक्त बोलून मोकळं व्हायचं

त्यांना आयुष्यभर झुलत झुलत ठेवायचं आपण फक्त बोलून मोकळं व्हायचं || धृ || ते जीव जाळत उपोषण करत बसले हक्काचे पाहिजे ते त्यांना नाही भेटले ...