दहा रुपयांची गोष्ट

दहा रुपयांची गोष्ट
●●●
अगदी परवा परवा ची गोष्ट.दुपारची वेळ होती. मटका कुल्फीवाला दुपारच्या भयंकर उन्हात थंडगार कुल्फी विकण्यासाठी फिरत होता. त्याच्या घंटीचा आवाज ऐकला तसा मी कुल्फी घेण्यासाठी त्याला आवाज दिला. तो त्याच्या हातगाडीवरील मटक्याच्या आकाराच्या भांड्यातून कुल्फी काढत होताच तेवढ्यात ड्युटीवर असलेले दोन साहेब फोर व्हीलरमधून तिथे येऊन पोचले.त्यांनी अगदी खेटूनच गाडी उभी केली. गाडी बंद न करता त्यांनी त्या कुल्फीवाल्या भाऊला ऑर्डर फर्मावली.
"हो साहेब, म्हणून त्यांनी दोन कुलफ्या काढल्या आणि त्यांच्या हातात दिल्या."
"त्यांना द्याना आधी," त्यातील एक साहेब माझ्याकडे निर्देश करत म्हणाला.
"नाही साहेब, तुमची गाडी पण चालूच आहे, तुम्हीच घ्या आधी" कुल्फीवाला नम्रपणे म्हणाला.
मला तशी अजिबात घाई नव्हती, आणि त्यांच्या गाडीचे इंजिन चालू असल्याने त्यांनाच आधी द्यावी असे मलाही वाटले.
त्यांनी कुलफ्या हातात घेतल्या आणि गाडी थोडीशी पुढे घेतली.
आता माझ्या मनात एक उत्सुकता निर्माण झाली,
मी अगदी हळू आवाजात कुल्फीवाल्या भैयाला म्हणालो,
"पैसे देतील का,ते?"
"क्या मालूम, देखते है!"
एखाददोन मिनिटे निघून गेले असतील, त्यांची कुल्फी बहुतेक खाऊन झाली होती, त्यांनी गाडीला गियर टाकला आणि निघून गेले. मी तिथेच उभा होतो.
"भैया, पैसे तर दिले नाही त्यांनी..!"
"जाने दो साहब, क्या करते"
"लेकीन सिर्फ दस रुपये की तो बात है ना, और तुम इतनी धूप में..."
माझं वाक्य तोडतच चेहऱ्यावर एकाचवेळी औदार्य अगतिकता आणि हास्य आणत तो बोलला,
"साहब, ऐसेही लोगो के बच्चे कभी टेढे-बिडे हाथ पैर लेके पैदा होते है"
मी काय म्हणणार होतो कारण गोष्ट फक्त दहा रुपयाचीच होती.
© राजेश खाकरे
मो.७८७५४३८४९४