कृष्णा,
तुझ्या जन्माला झालीत पाच हजार वर्षे
आणि कदाचित त्याहून अधिक
पण तू इथल्या प्रत्येक माणसाच्या हृदयात
राहीला आजही अगदी तसाच..
तू म्हणायचा कि "संभवामि युगे युगे"
तसाच आज कितीतरी युगानंतर तू राहीला
इथल्या मनामनात...
तुला आम्ही किती समजून घेऊ शकलो,
माहीत नाही,
मात्र तुझे जीवन मानवामात्राला आजही समजावते आनंदाचे जगणे
तुझ्या जीवनात तू अगणित प्रसंग झेलले,
मात्र तुझ्या चेहऱ्यावरचे हास्य नाही झाले कधी कमी
तू मंजुळ बासरीच्या सुरात गात राहिला जीवनगाणे,
तू जन्मला कारागृहाच्या चार भिंतीत
गर्द अंधाऱ्या-तुफान रात्रीत
मात्र तू नाही रडला कधीच
तू चोरले दूध-दही आणि चोरलेत मनही
तू खेळला, खिलाडू वृत्तीने
तू लढला, श्रेष्ठ योद्धा होऊन
सुदामाच्या मैत्रीने तू मैत्री काय असते, दाखवून दिले
तू सखा बनून अर्जुनाचे सारथ्य केले
नरकासुरांच्या तावडीतून हजारो स्रियांना सोडवून
त्यांना सन्मानाने जगण्यासाठी तुझे नाव दिले
तू द्रौपदीला वस्त्र दिले,
तू गोकुळवासीयांना धारिष्ट्य दिले
तू दाखवले कंसाच्या रूपाने दुष्ट व्यक्ती कधी नसतो आपला नातलग
'परित्राणाय साधूनां विनाशाय च दुष्कृताम' तू करत आलास आयुष्यभर
तू दिलीस "गीता" मानवामात्राला जीवनमार्गदर्शन करणारी अर्जुनाच्या निमित्ताने आणि बनलास जगद्गुरू खऱ्या अर्थाने..
आजही कृष्णा,
जेव्हा मनाला ग्लानी येते,
संकट जीवनाला व्यापून घेते
तेव्हा तुझा चेहरा दिसतो..
तुझी बासरी दिसते...
तुझी गीता दिसते...
आणि अगणित ऊर्जा मिळते..
जणू नवसंजीवनी मिळते..!
कृष्णा,
तू आजही आमच्या मनात आणि इथल्या चराचरात मला जिवंत दिसतो...!
◆राजेश खाकरे
मो.७८७५४३८४९४
कृष्णा..!
Subscribe to:
Posts (Atom)
आपण फक्त बोलून मोकळं व्हायचं
त्यांना आयुष्यभर झुलत झुलत ठेवायचं आपण फक्त बोलून मोकळं व्हायचं || धृ || ते जीव जाळत उपोषण करत बसले हक्काचे पाहिजे ते त्यांना नाही भेटले ...
-
पुस्तक: माझा मित्र नमस्कार मित्रांनो , पुस्तक म्हटले की आपल्याला खुप आनंद होतो. पुस्तक आपला मित्र असतो. तो आपली एखाद्या सख्याप्रमाण...
-
चारोळ्या बिरोळ्या-३२ ■■ पाऊस ■■ मेघराजाच्या प्रेमाला येते जेव्हा भरती हिरवीगार सजते अखंडित ही धरती ■ पावसाचे अन धरतीचे घट्...
-
विश्वास.... किती छोटा शब्द ना... जो श्वासाप्रमाणे जपणे आवश्यक आहे तोच विश्वास असतो , आणि म्हणूनच त्याला वि-श्वास म्हणत असावे...
-
Men will be men हवं तर लाईन दे किंवा ती पण देऊ नको तू तुझ्याच धुंदीत रहा माझ्याकडे पाहू नकोस माझ्या तरुणपणाची खपली मात्र क...