पोळा हा कृतज्ञतेचा सण आहे. जो बैल रात्रंदिवस आपल्या शेतात राबतो. आपल्याला शेती करण्यासाठी मदत करतो. शेतीची मशागत करतो. माल वाहतूकीला मदत करतो. त्याला कृतज्ञतापूर्वक नमस्कार करण्याचा दिवस म्हणजे पोळा. त्याने आपल्यासाठी केलेल्या कष्टाची जाणीव आपल्याला आहे, हे त्याला सांगण्यासाठी त्याच्यासाठीचा वर्षातला एक दिवस त्याला प्रेमाने अंघोळ घालायची. ज्या खांद्यावर तो आपल्या जबाबदारीचे जू ओढतो त्यावर उबदार स्पर्शाने खांदेमळणी करायची. त्याला नवीन घागरमाळ (घुंगराची माळ), रंगीबेरंगी गोंडे लावायचे, त्याची शिंगे हेंगूळाने रंगवायची. त्याच्या अंगावर वेगवेगळी नक्षी काढायची. त्याला विविध आकाराची फुगे लावायचे. वाजतगाजत त्याची मिरवणूक काढायची. प्रेमाने ओवाळणी करून त्याला पुरणपोळी, धान्य खाऊ घालायचे. हा सगळा उत्सव अगदी आनंदाने करायचा. हा केवळ शेतकऱ्यांचा उत्सव नाही तर माणूस म्हणून मानवतेला वेगळ्या उंचीवर नेणारा उत्सव आहे. तुझ्या उपकाराची मला जाणीव आहे, हे बैलाच्या डोळ्यांत बघून त्याला मूकपणे सांगणे म्हणजे पोळा.
- © राजेश खाकरे
१८ ऑगस्ट २०२० पोळा
-
पुस्तक: माझा मित्र नमस्कार मित्रांनो , पुस्तक म्हटले की आपल्याला खुप आनंद होतो. पुस्तक आपला मित्र असतो. तो आपली एखाद्या सख्याप्रमाण...
-
चारोळ्या बिरोळ्या-३२ ■■ पाऊस ■■ मेघराजाच्या प्रेमाला येते जेव्हा भरती हिरवीगार सजते अखंडित ही धरती ■ पावसाचे अन धरतीचे घट्...
-
विश्वास.... किती छोटा शब्द ना... जो श्वासाप्रमाणे जपणे आवश्यक आहे तोच विश्वास असतो , आणि म्हणूनच त्याला वि-श्वास म्हणत असावे...
-
Men will be men हवं तर लाईन दे किंवा ती पण देऊ नको तू तुझ्याच धुंदीत रहा माझ्याकडे पाहू नकोस माझ्या तरुणपणाची खपली मात्र क...
No comments:
Post a Comment