माफ कर यार दुःखा
आलास तू जीवनी कितीकदा, केलेस वार दुःखा
डगमगलो ना कंटाळलो, माफ कर यार दुःखा
माझ्या सूर्याची सकाळ उगवली नाहीच केव्हा
अंधाऱ्या रात्रीची मला, सवय झाली फार दुःखा
तो तुझा विषारी डंख, चावत नाही आता मला
जाणिले केव्हाच आहे, जीवनाचे सार दुःखा
कर्ज माझ्यावरी आहे ते चेहऱ्यावरच्या हास्याचे
उपकार त्याचे कसे फेडू, झाला आहे भार दुःखा
शिकलो मी कितीक गोष्टी तुझ्या जीवनी येण्याने
खरे तर माझ्यावरती, तुझेच आहे उपकार दुःखा
हरलोच नाही जीवनात अगदीच असेही नाही
हरुनि हरुनि जिंकलो मी,तुझाच आधार दुःखा
डगमगलो ना कंटाळलो, माफ कर यार दुःखा
माझ्या सूर्याची सकाळ उगवली नाहीच केव्हा
अंधाऱ्या रात्रीची मला, सवय झाली फार दुःखा
तो तुझा विषारी डंख, चावत नाही आता मला
जाणिले केव्हाच आहे, जीवनाचे सार दुःखा
कर्ज माझ्यावरी आहे ते चेहऱ्यावरच्या हास्याचे
उपकार त्याचे कसे फेडू, झाला आहे भार दुःखा
शिकलो मी कितीक गोष्टी तुझ्या जीवनी येण्याने
खरे तर माझ्यावरती, तुझेच आहे उपकार दुःखा
हरलोच नाही जीवनात अगदीच असेही नाही
हरुनि हरुनि जिंकलो मी,तुझाच आधार दुःखा
© राजेश खाकरे
मो..7875438494
rajesh.khakre@gmail.com
No comments:
Post a Comment